امشب شب یازدهم عاشورای حسینی است و اگر خدا توفیق بدهد ،من چند روز دیگر عازم جبهه جنگ یعنی آماده جهاد در راه خدا و اسلام هستم. البته اگر لیاقت آن را داشته باشم كه در راه اسلام جان بی ارزش خود را فدا كنم
امشب شب یازدهم عاشورای حسینی است و اگر خدا توفیق بدهد ،من چند روز دیگر عازم جبهه جنگ یعنی آماده جهاد در راه خدا و اسلام هستم. البته اگر لیاقت آن را داشته باشم كه در راه اسلام جان بی ارزش خود را فدا كنم. من این راهی را كه انتخاب كرده ام با دل و جان بوده به همین خاطر دلم می خواهد كه اگر قابلیت آن را داشتم و به درجه رفیع شهادت نایل آمدم نكاتی را ذكر كنم كه برای شادی روح من این نكات را انجام بدهید ،توجه كنید كه باید مثل پدری كه به فرزندان خود وصیت می كند، وظیفه شرعی آن فرزندان است كه به آن عمل كنند .اگر نكنند مسئول هستند و باید جوابگوی خداوند باشند…. خواسته هایی كه من دارم سه چیز است كه از شما یعنی پدر و مادر و مادربزرگم، برادران و خواهران خواهش می كنم و از شما تقاضا می كنم كه حتماً به اینها عمل كنید….
اولی اینكه عزاداری نكنید منظورم گریه كردن است یعنی گریه نكنید باید به خودتان تسلط كامل داشته باشید، مخصوصاً پدر و مادرم.
دوم اینكه بعد ازمرگ من یعنی حداكثر تا چهل روز بعد دیگر به هیچ وجه رضایت ندارم كه هیچ یك از اعضای خانواده ام لباس مشكی وتیره بپوشند.
سوم اینكه بعد از مرگ من مراسمی كه می خواهید بگیرید تشریفاتی نباشد و پولی را كه می خواهید صرف تشریفات بیجا كنید آن را صرف جنگ زدگان و بچه های یتیم بكنید.
امیدوارم كه بخواهش فرزند خود عمل كنید و موجب رضایت و خشنودی روح فرزند خود شوید. من این نامه را با خط خود و در سلامت كامل نوشتم وامیدوارم كه خداوند شما را در راه خدا و دفاع از اسلام پیروز بگرداند و هدف شما چیزی جز خدا نباشد .امیدوارم هركدام از شما كه ناراحتی از من دارید ببخشید و از خدا بخواهید كه مرا ببخشد وبیامرزد، در ضمن اگر یك موقع خدای ناكرده از جانب من به پدر و مادرم خطایی سرزده كه موجب ناراحتی آنان شده آنها گذشت كنند و مرا ببخشند.